طریق

نشریه‌ی اینترنتی کانون مطالعات و تحقیقات طریق دانشگاه شاهد

طریق

نشریه‌ی اینترنتی کانون مطالعات و تحقیقات طریق دانشگاه شاهد

دغدغه های انقلاب اسلامی

بی تو هرگز

سه شنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۳، ۰۹:۲۹ ب.ظ

تاملی در باب استفاده از موبایل


            حجت الله صیادی

  

بسیاری از اتفاقات پیرامون من بدون وجود تو قابل انجام نیست یا لااقل بدون حضور تو با صعب های قابل توجهی روبه روهستم. اصلاً بگذار در وصف تو بیتی در لحظه بسرایم:

بی تو زندگیم تار تار است       بی تو کسب و کارم زار زار است

   دیگر مرا بدون تو حیاتی نیست. تو یکی از همنشین های ناگزیر منی؛ اصلاً لحظه ای بدون تو قابل تصور نیست؛ همه جا با من هستی؛ ای منتهای امید و آرزوی من. چگونه دوری ات را تحمل کنم. چگونه دور از تو لحظه ای را سر کنم. همه جا با من هستی و البته اثرت را همانند هشت پایی مهربان در زندگی ام حس می کنم. خدا نکند که تو را گم کنم و بی تو شوم؛ ای غم گسار لحظه های تنهایی من. ای همدم روزهای بی کسی. قلبم مالامال از عشق تو گشته و سینه ام تاب بی تو بودن را ندارد؛ خدا تو را از من نگیرد. الهی جان ما به قربانت ...

ای موبایل عزیز!


جملات بالا وصفی بود آمیخته به طنز و جدّ، در باب معشوق و معبود ما؛ یعنی موبایل عزیز.

   آری، زندگی ما گره خورده با مناسبات جدید و در این بین تلفن همراه یا موبایل که دیگر همراه گفتن به آن نیز کم لطفی در حق اوست ، نقش به سزایی در زندگی روزانه و رقم زدن نحوه ­ی زندگی ما دارد.

   صبح با زنگ او بیدار می شویم( حتی اگر برای نمازشب باشد)؛ قرارهایمان بر اساس آن تنظیم می شود؛ یادآوری جلسات ما با اوست؛ دم به دم منتظر صدای پیامک یا زنگ او هستیم؛ شب با نوای مداحی و یا صدای آن ور آبی مقدماتی برای گرم شدن پلک هایمان می آفرینیم؛ اگر روزی صدای او در نیاید دچار افسردگی می شویم و با خود می گوییم، یعنی چه شده که کسی امروز با من تماس نگرفت. اصلاً گویا میزان و معیاری برای رده بندی جایگاه های اجتماعی شده است؛ شاهد مثال اینکه کسی که زنگ خور موبایلش بیشتر باشه، اصلاً یک حساب دیگه ای باید برایش باز کنیم و قس علی هذا و بگذریم از سایر امکانات جدید از جمله اینترنت همراه، واتس آپ و وایبر و ....

شواهدی دیگراز تعیین کننده بودن تلفنک (واژه ابداعی فرهنگستان خودم) در مناسبات ما؛

1-   همه در جلسه حاضرند و جلسه لحظات حساس خود را می گذراند که یکباره تلفن عمرو زنگ میخورد؛ حالا همه ما منتظریم تا عمرو برگردد و خدا خدا می کنیم که تا آخر جلسه تلفن اعلی حضرتی دیگر زنگ نخورد.

2-   دیروز فلانی رابطه اش با من به کدورت گرایید، بعد از تلاشی مستعصب فهمیدم به علت جواب آنی ندادن تلفنش بوده است. (آخه اون لحظه دستم بند بود؛ می گفت تو باید جواب مرا می دادی، البته من پذیرفته ام که موبایل داشتن اقتضائاتی دارد و باید به اقتضائات آن پایبند بود، اما گویا دامنه اقتضائات آن وسعتی فزاینده می یابد و هنوز در حال یافتن است و ...)

   موبایل یعنی تو هر لحظه باید در دسترس باشی؛ حتی وسط مناجات؛ موبایل یعنی تو حق نداری با خودت تنها باشی و ... .

   القصه؛ باید گفت آیا به واقع تکنولوژی اینقدر قدرت دارد؟ آن هم موبایلی که الان گِل دستی بچه های چهار پنج ساله شده است. آیا تکنولوژی امری مذموم است؟ آیا گریزی از عدم استفاده تکنولوژی هست؟

   ما مدعی واگویه تمامی ابعاد این ابزار در این نوشتار کوچک نبوده و نیستیم. همچنین درصدد تجویز استفاده یا عدم استفاده از این وسیله نیستیم؛ کسی که با اقتضائات تکنولوژی مقداری آشنا باشد، به خوبی می داند که در فضای مناسبات اجتماعی، اجتناب ناپذیری فراگیری تکنولوژی امری معلوم و واضح است.

 اما جای سوال اینجاست که آیا به واقع، ابزار اینقدر تاثیرگذار است؟ سوال دیگر اینکه به واقع چقدر از مناسبات زندگی ما در طول روز به وسیله خود ما تعیین می شود؟ فَتامّل

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۰۹/۲۵
کانون طریق

نظرات  (۱)

۲۵ آذر ۹۳ ، ۲۱:۴۸ علی اسفندیاری
آخ گفتی!
اصلا بنظرم بیایید کمی فکرکنیم سر این که اصلا این تکنولوژِی چقدر در جهت ارتقای "حیات بما هو حیات" کمک حال است.
من که خیلی تردید کردم سر این بحث. 
فعلا که ما بنده ی این ارباب جدید هستیم.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی