کلیسا، مظلوم در مقابل گالیله!

بازخوانی انتقادی جنجالی‎ترین ماجرای تقابل علم و دین

آبتین محبتی

   رسانه­‎های گروهی نقش بسیار مهمی در جهان جدید دارند و تأثیر آن‎­ها در جهت‌دهی به افکار عمومی -که گاهی با قلب واقعیت صورت می‎­گیرد- انکارناپذیر است. یکی از جلوه‎­گاه‎­های این نقش به‌درستی در عبارت مشهور «تاریخ را فاتحان می‎­نویسند» تجلی یافته است. اگر بنا باشد نمونه‎­ای تاریخی را برای اثبات این مدعا معرفی و بازخوانی کرد، بی‎­گمان ماجرای جنجالی گالیله و ارباب کلیسا از بهترین نمونه­‎ها خواهد بود. بررسی دقیق اسناد و مدارک موجود در باب این جدال نشان‌دهنده‌ی نکاتی تکان‎­دهنده و درعین‌حال بهت‌آور و گویای این واقعیت تلخ است که آنچه به‌عنوان ماجرای این مخاصمه در افکار عمومی جریان دارد بی‎­اندازه از حقیقت تاریخی به دور می­‎باشد.

تفاوت بسیجی ها و داعشی ها

گفتاری درمورد سخنرانی اخیر یک روحانی

عبدالله بنی مسنی؛

دانشجوی کارشناسی فلسفه دانشگاه شاهد

کارشناسی ارشد فلسفه اسلامی دانشگاه امام خمینی(ره) قزوین

   اشاره

   این نوشته گفتاری انتقادی از زبان یکی از رزمندگان دفاع مقدس می باشد که در آن به تفاوت‌های ماهوی مجاهدت و جهاد در فرهنگ بسیجی و فرهنگ داعشی پرداخته می شود. لحن و مسیر گفتار مانند سایر سخنرانی ها و یادداشت های حاج آقا زارع رنگ و بوی محافل «شبی با شهدا» و «روایتگری خاطرات دفاع مقدس» را دارد.

   متن حاضر در پاسخ به سخنرانی یک روحانی در مسجد است که بسیجی ها و داعشی ها را از مصادیق صاحبان عین الیقین معرفی کرده است!!

   متن: «چند روز پیش منزل بکی از بستگان بودیم به اتفاق او رفتیم مسجد. بزرگواری خطیب و استاد دانشگاه بعد از نماز شروع به صحبت کرد. بحثش بحث مهم یقین قلبی بود، خیلی خوب آیات و روایاتی آورد، توضیح می داد بعد رسید به مثال. گفت که آدم وقتی به یقین قلبی برسد (مثال میزد) یک داعشی را گرفته اند من فیلمش را دیده ام 2 ساعت و نیم بازجویی اش کرده اند هر سوالی پرسیدند تفره رفت (به قول خودمان نُقُر نیامد) بعد از دو ساعت و نیم ازش پرسیدند تو که به هیچکدام از سوالها جواب ندادی لااقل نظرت را درمورد این بازجویی بگو ؟

داعشی می گوید شما مرا 2 ساعت و نیم از محضر رسولخدا محروم کردید!

سکولاریسم و افسانۀ خشونت مذهبی

تاملی درمورد آنچه بنیادگرایی مذهبی نامیده می شود

کارن آرمسترانگ؛

نویسنده و پژوهشگر انگلیسی

 

 

اشاره:

چیزی که ما آن را «بنیادگرایی» می‌نامیم همواره با سکولاریسمی که بی‌رحمانه، خشن و تهاجمی دانسته می‌شود در رابطۀ هم‌زیستی به سر می‌برد. در اغلب موارد سکولاریسم پرخاشگر و متجاوز دین را به سمت جوابی خشونت‌آمیز سوق داده‌است. همۀ جنبش‌های بنیادگرایی که در یهودیت، مسیحیت و اسلام مطالعه کرده‌ام در ترسی عمیق از نابودی ریشه داشته‌اند؛ آنان متقاعد شده‌اند که نهاد حکومت لیبرال یا سکولار درپی از میان بردن شیوۀ زندگی آنهاست. این چیزی است که در خاورمیانه آشکارا غم‌انگیز و تراژیک بوده است.

 

آغاز دولت لیبرال

   در اواخر قرن هفدهم فیلسوفان نسخه‌ای ملایم‌تر از آرمان سکولار ابداع کردند. برای جان لاک [۱] این نکته بدیهی بود که کلیسا کاملاً از امور اجتماعی جدا و متمایز است. مرزها و حدود دو طرف ثابت و غیرقابل تغییر است. از دیدگاه لاک جدایی دین و سیاست «که کاملاً و بی‌نهایت از یکدیگر متفاوت‌اند» در طبیعت واقعی چیزها ریشه داشت. اما دولت لیبرال یک نوآوری‌ پیشرو بود؛ درست مانند اقتصاد بازار که در غرب رشد و در کوتاه‌مدت جهان را دگرگون کرد. با توجه به اینکه احساسات خشونت‌آمیز قابل تحریک‌اند، لاک اصرار داشت که تفکیک دین از حکومت بیش از هر چیزی برای ایجاد جامعه‌ای آرام و صلح‌آمیز ضروری است.

   از این رو لاک مصمم بود که دولت لیبرال نمی‌تواند خلط دین و سیاست را نزد کاتولیک‌ها و مسلمانان به عنوان انحرافی خطرناک تحمل کند. لاک از مدافعان عمده نظریۀ حقوق طبیعی انسان بود؛ حقوقی که در ابتدا توسط اومانیست‌های عصر رنسانس مطرح شد و در اولین پیش‌نویس اعلامیۀ استقلال آمریکا تحت عنوان [حق] حیات، آزادی و مالکیت تبیین شد. اما سکولاریسم زمانی سربرآورد که اروپا شروع به استعمار دنیای جدید کرد و این امر تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر شیوۀ نگرش غرب به مستعمره‌هایش داشت، همچنانکه حتی در عصر ما، ایدئولوژی سکولار رایج، جوامع مسلمان را به دلیل ناتوانی از تفکیک میان ایمان از سیاست به شکل اجتناب‌ناپذیری معیوب می‌داند.

ولایت فقیه یا دیکتاتوری سیاسی؟

توضیحی درباب قانون نظام ولایت فقیه

ابراهیم سجادی؛
دانشجوی کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه شاهد

   ولایت فقیه ستون نظام اسلامی است، اگر ولایت فقیه منحرف شود، نظام منحرف میشود و دیکتاتوری بوجود میآید. حال سوال این است آیا نظارتی هست؟ آیا ساختارها دور نیست؟ آیا در نظام جمهوری اسلامی انحصار قدرت شکل نگرفته است؟

براساس اصل 107 قانون اساسی تعیین رهبر بر عهدة خبرگان منتخب مردم است

   بنابراین وظیفة مجلس خبرگان در وهلة اول، تعیین و انتخاب رهبر برای جمهوری اسلامی ایرانه هم چنانکه وظیفه دارند مرتباً رهبر و نحوة اداره امور توسط رهبر رو زیر نظر و نظارت دقیق خودشون قرار بدن تا هروقت از انجام وظایف محولة ناتوان شد و یا فاقد یکی از شرایط مذکور در قانون اساسی شه توسط مجلس خبرگان بر کنار شود.